ความสุข

“Whenever we try to chase a butter fly , it will fly away.

But whenever we sit down quietly , with peace of mind and body ,

There always come beautiful butterflies fluttering around us.

Such is the same with happiness."

-เมื่อใดก็ตามที่เราวิ่งไล่จับผีเสื้อ มันจะยิ่งบินหนีจากเราไป แต่เมื่อใดก็ตามที่เรานั่งลงเงียบๆ นิ่งทั้งกริยา นิ่งทั้งหัวใจ ผีเสื้อแสนสวย ก็จะโบยบินมาอยู่รอบๆตัวเราเสมอ --->“ความสุขก็เป็นเช่นนั้น” :ประภาส ชลศรานนท์

คำถามในใจของคนหลายๆคนอาจจะตรงกัน เหตุผลใดที่มนุษย์ต้องเกิดมา เหตุผลใดที่มนุษย์ต้องมีสิ่งจำเป็นมากมายที่คอยหล่อเลี้ยง เพื่อให้ชิวิตดำรงอยู่ต่อได้อย่างราบรื่น มนุษย์ ถูกสร้างมาพร้อมกับกับเหตุผลมากมาย แต่สิ่งที่ไม่เคยมีเหตุผลอย่างชัดเจนสำหรับมนุษย์เลย คือ เราเกิดมาทำไม? มนุษย์ เกิดมาเพื่อแสวงหา ? เกิดมาเพื่อสร้าง? เกิดมาเพื่อทำลาย? หรือเกิดมาเพียงเพื่อไขว่คว้าหาความสุข? เพราะเรา ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า มนุษย์ ดำรงชีวิตอยู่ได้ ด้วยการขวานขวายหาคำว่าความสุข ทุกคนทำทุกอย่าง ไม่ว่ากิน นอน ทำงาน ฯลฯ เหล่านี้ล้วนคือสิ่งที่ทำให้เรามีความสุข ความสุขของมนุษย์โลกทุกคนแตกต่างกันออกไปต่างๆนานา บางคนสุขที่ได้กิน บางคนสุขที่ได้นอน บางคนสุขที่ได้ทำงาน บางคนสุขที่ได้รับ หรือบางคนสุขที่ได้ให้

มากมายหลายชีวิตที่ดิ้นรนแสวงหา สิ่งที่จะนำมาซึ่งคำว่าความสุข หลายคนดิ้นรนแสวงหา จนลืมคิดถึงความถูกต้อง หลายคนดิ้นรนจนลืมคนรอบข้าง สิ่งเหล่านี้ ทำให้เราลืมตัวตนของเรา ลืมสิ่งที่เป็นจิตใจอันบริสุทธิ์นับตั้งแต่เราเกิดมาบนโลกนี้ เคยมีสักกี่คนกัน ที่นั่งคุยกับตัวเอง เราเคยนั่งถามตัวเองหรือไม่ ว่าเราเหนื่อยไหม เรามีความสุขจริงๆไหม

จิตใจคนเรา ยากแท้หยั่งถึง หากเพียงเราหยั่งถึงจิตใจตัวเองได้ เราก็เข้าใจตัวเอง เข้าใจคนอื่น แต่หากตัวเรายังไม่เข้าใจตัวเราเอง เราก็ไม่อาจสามารถเข้าใจใครได้อย่างถ่องแท้ ดังนั้น การรู้จักตัวเองให้ดีที่สุด ก็คือจุดเริ่มต้นของคำว่าความสุขอย่างแท้จริง

มันไม่แปลกเลยที่หลายๆคนมีความรู้สึกเหงา โดดเดี่ยว เฝ้าคิดว่าสิ่งนี้คือความทุกข์ หรือ พาลไปคิดว่ามันคือเวรกรรม แท้จริงแล้ว “การรู้จักตัวเองและการยอมรับตัวเอง คือยารักษาความเหงาที่ดีที่สุด” เพราะถ้าเราเข้าใจ และรู้จักตัวเองแล้ว เราก็มีเพื่อนหนึ่งคนคือ ตัวเราเอง เมื่อเราเป็นเพื่อนตัวเราเองได้แล้ว เราก็เป็นเพื่อนคนอื่นได้อย่างดีทีเดียว

มนุษย์! ฝุ่นละอองเล็กๆของจักรวาลนี้ มนุษย์อยู่ไม่ได้ถ้าขาดความสุข ส่วนหนึ่งของความสุขที่ทำให้มนุษย์ดำรงอยู่ได้แฉกเช่นต้นไม้มีน้ำหล่อเลี้ยงตลอด นั่นคือความรัก สำหรับคำว่าความสุขของมนุษย์แล้ว คำว่าความรัก น่าจะเป็นคำตอบที่ดีที่สุดสำหรับชิวิตมนุษย์ พื้นฐานของความสุข คือความรัก การได้รัก คือการได้มีความสุข การได้รับความรัก ยิ่งมีความสุข แต่สักกี่คน ที่จะมีความสุขกับการได้ให้ไป บางที การได้ลองเป็นผู้ให้สักครั้ง คุณอาจกลายเป็นผู้รับกลับมาอีกพันครั้ง “เพราะมนุษย์มาจากธรรมชาติ ยิ่งเรากลับไปหามันมากเท่าไหร่ ก็เท่ากับเรากลับเข้าไปใกล้ตัวเองมากขึ้นเท่านั้น” ความสุขที่เราได้เกิดมานับแต่เรายังอยู่ในท้องแม่คือการได้รับ แต่สิ่งหนึ่งที่เรารับรู้ได้คือความรู้สึกของอีกหนึ่งคนที่ให้เรามา เพราะฉะนั้น ธรรมชาติของความสุขมนุษย์ คือการได้รับ และได้ให้ไป

“บางทีคนเราก็มองเป้าหมายของชีวิตเป็นรูปธรรมมาก จนละเลยความสุขและความฝันที่อยู่ระหว่างทาง” :ประภาส ชลศรานนท์

หากอยากรู้ว่าความสุขจริงๆอยู่ที่ไหน ลองยิ้มให้ตัวเองสักครั้ง ให้เวลากับเพื่อนที่ดีที่สุดของชีวิต นั่นคือ “ตัวเราเอง”

"Every human being has difficulties in life. But everyone deserves to live happily in this world, in your own way, until you leaves the world without any harm to other to people."

“มนุษย์ทุกคนเกิดมามีปัญหาด้วยกันทั้งนั้น แต่ทุกคนก็มีสิทธิที่จะมีชีวิตบนโลกใบนี้อย่างมีความสุขบนวิถีชีวิตของตัวเอง จนกว่าจะลาจากโลกใบนี้ไปโดยไม่ทำร้ายคนอื่น” :ประภาส ชลศรานนท์